Translate

czwartek, 6 października 2016

  Urszula Broll



Urszula Broll 
urodzona w 1930 r. w Katowicach. Dyplom ASP Kraków, Oddział Katowice w 1955 r. u prof.Bogusława Góreckiego.
1953 - współzałożycielka grupy ST-53. Akces do ST-53 zgłosili: Irena Bąk, Zdzisław Biliński, Urszula Broll, Krystyna Broll, Stefan Gaida, Klaudiusz Jędrusik, Hilary Krzysztofiak, Mara Obremba, Zdzisław Stanek, Konrad Swinarski, Tadeusz Ślimakowski.
1967 - współzałożycielka grupy Oneiron, którą tworzyli: Urszula Broll, Andrzej Urbanowicz, Henryk Waniek, Antoni Halor, Zygmunt Stachlik. 

Udział w wystawach zbiorowych:
1957 - II Wystawa Sztuki Nowoczesnej, Zachęta, Warszawa
1959 - III Wystawa Sztuki Nowoczesnej, Zachęta, Warszawa
1962 - Wystawa XV-lecia PRL, Warszawa
1971 - Salon Marcowy, Zakopane
1972 - Ars Aqua, Katowice
1974 - Marzenia, Mity, Wtajemniczenia, BWA, Kłodzko
1976 - Ars Aqua, Katowice
1976 - Wystawa Rodziny U., BWA, Kłodzko
1987 - Krąg, BWA, Kłodzko
1988 - Prezentacje Jeleniogórskiego Środowiska Plastycznego, BWA, Jelenia Góra
1989 - „Medytacja i Sztuka”, Kraków
1990 - Aachen, Niemcy
1991 - Landau, Niemcy
1996 - Sendai, Japonia
1996 - Tokio, Japonia
1996 - Saint Etien, Francja
1997 - XX-lecie BWA, Jelenia Góra
1998 – „Mangha”, Kraków
1998 – „Wspaniały krajobraz”, Jelenia Góra, Wrocław, Berlin
1998 – „Realność świata wizji”, Świdnica
1999 – Grosse Kunstaustellung, Dusseldorf
2000 – „Wokół wielkiej góry”, Jelenia Góra
2005 – BWA Katowice
2015 – „Niebezpieczne związki”, Muzeum Historii Katowic
2015 – Galeria Intymna wystawa praca Urszuli Broll i Andrzeja Urbanowicza
2015 – Cień tuszu, Muzeum Azji i Pacyfiku, Warszawa

Wystawy indywidualne:
1959 - Galeria „Krzywe Koło”, Warszawa
1961 – „Galeria Katowice”, Katowice
1961 - Sztokholm, Szwecja
1963 - Galeria „Krzysztofory”, Kraków
1970 - Galeria „Współczesna”, Warszawa
1970 - Galeria BWA, Katowice
1971 - Galeria „Pegaz”, Zakopane
1973 - „Galeria Propozycji”, Opole
1973 - Galeria „Katowice”, Katowice
1979 - Library Galery, Chicago, USA
1985 - Galeria Empik, Jelenia Góra
1987 - Galeria BWA, Kłodzko
1994 – Górnośląskie Centrum Kultury, Katowice
1996 - Galeria „Promocje”, Jelenia Góra
1997 – „Galeria na żywo” – Radio Katowice
2005 – BWA Jelenia Góra
2005 – BWA Katowice
2013 – Galeria 111 Szczecin
2015 – BWA Jelenia Góra
Prace w zbiorach muzealnych i indywidualnych. 

Zawsze urzekał mnie pejzaż Górnego Śląska, gdzie się urodziłam. Pamiętam dokładnie światło, kolory i tę szczególną wibrację przestrzeni. Niezwykły teatr zachodzącego słońca. Porę dnia bardzo mi bliską i przejmującą, kiedy światło gaśnie a wieczór dopiero nadchodzi. W Przesiece te właśnie chwile są jakby przeniesieniem tamtych wspomnień, choć w innej scenerii. Niebo, góry, drzewa, trawy są powtarzającym się motywem wsłuchania się w tonację kolorów i relację układów. Akwarela jest techniką emocjonalną, błyskawicznie utrwala zarys nastroju i to właśnie maluję. Swój odbiór. Farbki wodne są medium wewnętrznej relacji. Na papier spływa cisza wieczornej godziny, czasami jeszcze jasnej, czasami już ciemniejącej. Zespół aktorów jest skromny, zawsze prawie ten sam – niebo, góry, drzewa, ziemia. Malowanie jest zapisem poza słowem, emanuje aurą, którą każdy może odbierać, kiedy słucha oczami.Czasem czuje potrzebę jakby innego wyładowania emocji. Malarstwo gestu, tak bym to nazwała. Jest to prędkie, poza wszelką koncepcją – zapisywanie emocji. Jakby spływała gorąca lawa. Nieraz się zastanawiam, jakie jest – czy gdzie jest – źródło tej erupcji. Czuję jednak, że malując pejzaż, czy malując z gestu mam kontakt z jednym – tym samym źródłem. 

                                                                                             Urszula Broll Urbanowicz






Urszula Broll, J, 1967, akwarela, tempera, papier, 62×49 cm

Cytaty wybranych wypowiedzi przyjaciół Urszuli Broll:

Zdzisław Beksiński:
Obrazy Urszuli Broll stawiają nas wobec zagadki… To jednak, co jest tu treścią nie daje się przełożyć na słowa i musi pozostać tajemnicą… Słowa w nieznanym języku wyryte na skale bezludnej wyspy… Doskonałość artystyczna tego pisma wynika z długoletniej drogi twórczej artystki, której doświadczenie i talent pozwalają obecnie na ową ponadmaterialność dokonań malarskich… Przezroczystość formy pozwala porównać ostatnie prace Urszuli Broll z najwybitniejszymi dziełami sztuki metafizycznej.
Wojciech Skrodzki:
Sztuka Urszuli Broll służy przykładem postawy i działania artysty niezależnego od układów życia artystycznego… Urszula Broll realizuje koncepcję sztuki, w której twórczość to sposób życia, a nie sposób bycia, to trudna i wąska ścieżka, wiodąca przez intuicyjne zbliżenie do tego, co najbardziej nas niepokoi, czyli – do tajemnicy świata.

Galeria:

Urszula Broll, Cykl Z gestu, od początku lat 90. XX w. do chwili obecnej, technika mieszana, papier, 20,5×30 cm

 Urszula Broll. Bez tytulu, 1963, akwarela, tempera, papier, 31,5 x 24 cmm

Urszula Broll, Bez tytułu, od początku XXI w. do chwili obecnej, akwarela, papier, 15×22 cm
 Urszula Broll. Bez tytulu, 1968, rys. tuszem, papier, 31,5 x 23,5 cm


Urszula Broll. Bez tytulu, lata 80. XX w., akwarela, papier, 69,5 x 49,5 cm



Urszula Broll

urodzina w 1930 roku w Katowicach w rodzinie ze śląskim rodowodem, gdzie obecne były wpływy polskie. Ojciec Jan Broll pochodził z polskojęzycznej rodziny z Zabrza i brał udział w powstaniach śląskich. Matka - Katarzyna Loch, urodzona w Berlinie z niemieckojęzycznej rodziny.

1937
Urszula rozpoczyna naukę w polskiej szkole w Katowicach.
1939
Wybuch wojny i trudna sytuacja rodzinna powoduje iż matka wysyła ją do rodziny we Wrocławiu, gdzie podejmuje naukę w szkole niemieckiej.
1945
Wraca do Katowic i kontynuuje naukę w polskiej szkole.
1949
Zdaje maturę w żeńskim liceum przy ul. 3 Maja w Katowicach.
Humanistyczny profil szkoły i sprecyzowany obszar zainteresowań pozwalają jej na świadomy wybór studiów. Jest to krakowska ASP - Oddział w Katowicach, kierunek - malarstwo i grafika.
Pomyślnie zdaje egzaminy i rozpoczyna studia w roku akademickim 1949/1950.
Jej nauczycielami byli: prof. Leon Dołżycki / kapista/ - malarstwo, prof. Bogusław Górecki - grafika propagandowa, prof. Aleksander Rak - grafika artystyczna i rysunek. Program studiów i aura tamtych czasów nie sprzyjały swobodnej twórczości. Rozmaite ograniczenia młoda artystka przyjmowała niechętnie, z czasem z wyraźnym sprzeciwem jednocześnie poszukując własnych ścieżek rozwoju artystycznego.
 "Dwukrotnie miałam być relegowana z uczelni. Pewnego dnia zostałam wezwana do gabinetu dziekana Leona Dołżyckiego. Szeptem poinformował mnie, że nagana której mi udzieli, została wymuszona przez wykładającego historię sztuki (pod katem marksizmu - leninizmu, pana Grolla,) partyjnego politruka. Przypadkowo zobaczył on mój obraz "Portret Ślązaczki". Dopatrzył się w nim zamiast koloru lokalnego śladów formalistycznych kolorów. (Zdradzało to moją przynależność do zgniłej kultury Zachodu.) Prof. Dołżycki prosił mnie abym się nie wychylała, bo sytuacja jest trudna. Poradził mi abym kolorowo malowała prywatnie. Kiedy po latach zobaczyłam ten obraz aż trudno było uwierzyć, że określono go jako "kolorowy". Zaistniała jednak jeszcze jedna sytuacja, którą czujny umysł pana Grolla ujął jako atak na doktrynę i ponownie zażądał mojej relegacji. Chodziło o Boga. Pan Groll w czasie wykładu z historii sztuki stwierdził. że nie ma dowodu na jego istnienie. Kiedy spytałam, czy mógłby podać dowód na nieistnienie Boga ponownie znalazłam się w gabinecie dziekana Dołżyckiego. Zostałam nie tyle upomniana, co poproszona mimo wszystko o rozwagę, bo może się to w końcu źle skończyć. Taka była ówczesna rzeczywistość"[1]
Niezgoda na tę rzeczywistość objawiała się także w poszukiwaniu kontaktów z osobami myślącymi podobnie. Niemal na początku studiów Urszula zaprzyjaźniła się z Klaudiuszem Jędrusikiem, studiującym dwa lata wyżej, i osobami  z jego roku:
" Klaudiusz, Świerzy, Napieralski i Sylwester Wieczorek, swoim stylem ubierania się - chodzili w kapeluszach - a także z gitarą i winem, próbowali wsączyć leciutkie opary zgniłego zachodniego formalizmu w śmiertelną powagę realizmu socjalistycznego. I choć dawki były delikatne, czułam się nimi oszołomiona i jakby przeniesiona w inny wymiar "[2]
Kontakty towarzyskie grupy przyjaciół, i ich podobne podejście do sztuki i wspólnota zainteresowań były na tyle silne i trwałe, że zaczęto mówić o grupie, którą  później nazwano " St - 53".

!951 - 1952
W tym okresie, poprzez Katarzynę Schiele, Urszula Broll poznała Konrada Swinarskiego. Późniejszy wybitny kreator teatr, pochodzący ze Śląska,
studiował  w Łodzi u Władysława Strzemińskiego. Potencjał intelektualny Swinarskiego i przywiązanie do Śląska zbliżyło oboje artystów. Poprzez Urszulę Świnarski poznał jej przyjaciół i udostępnił im fragmenty "Teorii widzenia" Strzemińskiego. To dzieło inspirowało ich i  pobudzało do wnikliwego studiowania rozwoju sztuki, języka wizualnego a także praktycznego wcielania zawartych  tam idei.

sierpień 1953
Broll uczestniczy w pierwszej wystawie grupy w domu Sylwestra Wieczorka w Bradzie. Wystawa dała asumpt do uformowania się St - 53, z której odeszli: Świerzy, Napieralski, Wieczorek. W wyniku przyjaźni i z  inspiracji  Konrada Swinarskiego, który widział sens w poszerzeniu grupy o poetów, dziennikarzy, architektów, do  grupy dołączyli: Krystyna Broll, Irena Bąk, Hilary Krzysztofiak, Mara Obrembianka.
Po pierwszej wystawie, która odbyła się w mieszkaniu Mary Obrębianki przy ul.Warszawskiej w Katowicach  przyjechali do grupy St-53 Julian Przyboś i Tadeusz Kantor. Spotkanie miało miejsce w malutkiej kawiarence „Marago” przy ul.Dyrekcyjnej w Katowicach. Grupa spotkała się z ich strony z uznaniem jako pierwsza grupa w Polsce. która przeciwstawiła się socrealizmowi.
Dziennikarz Andrzej Wydrzyński przyczynił się do wydania broszury grupy St-53 i do wystawy w Klubie Pracy Twórczej przy ul.Warszawskiej w Katowicach.


czerwiec 1954
Druga  nieoficjalna wystawa grupy w tym samym składzie, w mieszkaniu Mary Obremby przy ul. Warszawskiej w Katowicach. Na tę wystawę przywiezione zostały rysunki Strzemińskiego z Łodzi, po które pojechali: Urszula Broll, Krystyna Broll, Stefan Gaida, Klaudiusz Jędrusik. Artyści z Katowic spotkali się z uczniami Strzemińskiego: Lechem Kunką, Stefanem Krygierem, Stanisławem Fijałkowskim.


1955
Urszula Broll kończy z wyróżnieniem studia. Jej dyplom przygotowany u prof. Bogusława Góreckiego dotyczył grafiki użytkowej.
Intensywnie uczestniczy w pracach grupy, do której przychodzi Andrzej Wydrzyński, a także łódzcy artyści Lech Kunka i Stefan Krygier.

1956
luty
Z grupy odchodzi Klaudiusz Jędrusik. 
maj
pierwsza oficjalna wystawa grupy "St - 53". Wystawę pokazano w Klubie Pracy Twórczej, przy ul. Warszawskiej 37 w Stalinogrodzie. Uczestniczyli w niej: Irena Bąk, Urszula Broll, Stefan Gaida, Stefan Krygier, Lech Kunka, Zdzisław Stanek, Tadeusz Ślimakowski, Mara Obremba. Została ona poprzedzona dwudniowym spotkaniem grupy w domu Urszuli Broll przy ul. Klonowej. Na spotkanie z Łodzi przyjechali Kunka i Krygier a z Warszawy Bożena Kowalska.
"Wystawa w roku 1956 była jakby wyjściem z podziemia w świat jeszcze nie całkiem przyjazny, ale już chwiejący się w swojej dotychczasowej wrogości"[3]
Na wernisażu wystawy obecni byli: Julian Przyboś i Tadeusz Kantor.
lipiec
po raz pierwszy Grupa pokazuje swoje prace poza Katowicami - w krakowskim Pałacu Sztuki
grudzień
warszawska wystawa St - 53 w Galerii Krzywe Koło. Po wystawie Julian Przyboś napisał: ".... Katowiczanie natomiast mają ambicję połączoną ze skromnością i chęcią sumiennego opanowania nowych sposobów kształtowania i zestroju kolorów, sposobów nowoczesnych. Oni obok niewielu młodych ludzi w Polsce pracują nad przyswojeniem sobie zdobyczy europejskiej sztuki XX wieku"4

1957
styczeń-luty
Poznańska wystawa trzech głównych grup twórczych: St-53, Grupy R-55, Grupy - 55, podsumowująca ich dokonania. Ekspozycja odbyła się jednocześnie w Centralnym Biurze Wystaw Artystycznych, Związku  Polskich Artystów Plastyków, Klubie Międzynarodowej Prasy i Książki w Poznaniu.
St- 53 reprezentowali: Irena Bak, Urszula Broll, Stefan Gaida, Mara Obremba, Zdzisław Stanek, Tadeusz Ślimakowski.
marzec
przeniesienie wystawy do Szczecina, gdzie była eksponowana w Biurze Wystaw Artystycznych
kwiecień
wystawa St-53 w Katowicach.(Irena Bąk, Urszula Broll, Stefan Gaida, Mara Obremba, Zdzisław Stanek, Tadeusz Ślimakowski )
Miejscem wystawy było Centralne Biuro Wystaw Artystycznych - Związek Polskich Artystów Plastyków.
październik- listopad
Urszula Broll uczestniczy w 2 Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Jej zestaw prac zawiera cykl "Pejzaże".
Oprócz niej, z St- 53, w wystawie uczestniczą Zdzisław Stanek i Tadeusz Ślimakowski.
"Wystawa obejmuje malarstwo, rzeźbę i plastykę przestrzenną, a także przykłady eksperymentalnych poszukiwań w zakresie fotografii oraz projekcji filmowej innej. Eksponowane są wyłącznie prace z ostatnich dwóch lat. Przyjęte kryteria doboru obejmują wszystkie aktualnie istniejące w polskiej plastyce nowoczesne kierunki poszukiwań, od czystej abstrakcji geometrycznej, poprzez abstrakcje niegeometryczną i struktury niefiguratywne oparte na współczynniku przypadkowości, aż po sztukę figuratywną operującą środkami rozwiniętej plastycznej metafory"[4]

1958
Urszula Broll zawiera związek małżeński z Andrzejem Urbanowiczem, którego poznała jako studenta krakowskiej ASP, w 1956 roku na wystawie Grupy w Katowicach. Świadkami ślubu byli: Krystyna Broll ( siostra artystki)- poetka i Józef Szajna, młody scenograf z Teatru Ludowego w Nowej Hucie.
Młode małżeństwo zamieszkuje, na krótko, w domu rodzinnym Urszuli przy ul. Klonowej. Niebawem przenoszą się do pracowni przy ul. Piastowskiej.

1959
marzec / kwiecień
Artystka wystawia swoje obrazy w Galerii Krzywe Koło w Warszawie( razem z Marą Obrembą).
Pokazuje obrazy olejne z cyklu "Przekształcenia".
wrzesień
Uczestniczy w 3 Wystawie Sztuki Nowoczesnej w warszawskiej Zachęcie.

1961
wrzesień- październik
Wystawa indywidualna w Sztokholmie ( Svea - Galleriet, Sveavagen 41)
Indywidualna wystawa w Katowicach


1962
Wystawa Malarstwa w "XV - leciu PRL" w Warszawie.............

1963
marzec-kwiecień
W Biurze Wystaw Artystycznych w Katowicach odbywa się indywidualna wystawa Urszuli Broll, na której artystka pokazuje 19 obrazów olejnych z cyklu "Alikwoty". Jak napisał Alfred Ligocki: " Obrazy jej odzwierciedlają jakieś skupione obcowanie z urodą wizualną, a zwłaszcza kolorystyczną pozornie niekształtnej i brzydkiej materii i rzucają na nią światło emocji i poezji"[5]
maj
Galeria Grupy Krakowskiej Krzysztofory w Krakowie organizuje wystawę malarstwa Urszuli Broll i Jerzego Kałuckiego.
wrzesień
Urszula Broll i Andrzej Urbanowicz uczestniczą w I Międzynarodowym Studium Pleneru Koszalińskiego w Osiekach. Byli tam Węgrzy, Czesi i Polacy.
"Pamiętam Mariana Bogusza i Kajetana Sosnowskiego, państwa Boguckich , Janusza i Marię, Hilarego Krzysztofiaka i Zbyszka Makowskiego, którego prace najbardziej mnie poruszyły (...) Jemu zaś podobało się moje jak to określił "artystyczne" nazwisko. Nastrój był ustawicznie euforyczny z dużą domieszką czadu. Wieczorem w sali prawie co wieczór tańczyliśmy, wschodził rock i wprowadziłam tam swój styl - po prostu tańczyłam sama, tak jak to się dzieje dzisiaj na disco. Boguccy powiedzieli mi na końcu, że przychodzili zawsze by mi się przyglądać.(...) [6]
Broll i Urbanowicz uczestniczyli także w II Plenerze w Osiekach, w 1964 roku.

1965
Na świat przychodzi syn Urszuli i Andrzeja Urbanowiczów - Roger, którego obecność, w sposób naturalny, zmniejsza aktywność artystyczną Urszuli. Data narodzin syna wiąże się też z pojawieniem się w jej malarstwie figur geometrycznych. Z czasem zauważy ich podobieństwo do hinduskiego malarstwa tantrycznego.
albo inna wersja
..... artystyczną Urszuli.
"Początek lat sześćdziesiątych był dla mnie pod wieloma względami okresem przełomowym. Moja osobista sytuacja była trudna, a jednocześnie zetknięcie się z pierwszymi polskimi tłumaczeniami wschodnich nauk duchowych otworzyło przede mną całkowicie inną przestrzeń. wewnętrzne napięcie było duże i kiedy siadałam do malowania na papierze, pojawiały się proste formy geometryczne - koła, trójkaty, kwadraty. Nie wiedziałam o co chodzi, ani co to jest. Pozwalałam swojej intuicji wyrażać się poza kontrolą racjonalnej świadomości. Z biegiem czasu te proste układy geometryczne rozrastały się w rozbudowane struktury kolorów i kształtów, w których odnajdywałam swój własny świat.
Wielkim zaskoczeniem było dla mnie, kiedy w kilka lat później dostałam książkę z reprodukcjami hinduskiej sztuki tantrycznej. Dowiedziałam się, jak wiele poziomów, ukrytych znaczeń i żywych sił kryją w sobie formy geometryczne. Okazało się, że moja dotychczasowa intuicja mieści się w nurcie sztuki, którą uprawiali praktykujący medytacje już od tysiącleci. Odkrycie to było dla mnie bardzo inspirujące. Odnalazłam się we wspólnocie duchowej, która nie ma granic"[7]

1967
grudzień
W pracowni Broll i Urbanowicza powstaje grupa Oneiron ( nazwę wymyślił Henryk Waniek), jako wynik spotkań pięciorga przyjaciół o zbliżonych zainteresowaniach i postawach. Są nimi: Antoni Halor, Zygmunt Stuchlik, Henryk Waniek i Urbanowiczowie. Początkiem jest wpis z 23 grudnia w Tajnej Kronice Grupy Pięciu Osób. Największą aktywność w grupie przejawiają trzy osobowości: Broll, Urbanowicz, Waniek.
Oneiron był kręgiem dyskusyjnym dotykającym problemów filozofii, psychologii, sztuki, miejscem poszukiwań i doświadczeń duchowych. Było to swoiste studio eksperymentów wizualnych i mentalnych, otwarte na odkrywanie mechanizmów osobowościowych, istoty marzeń sennych. Fascynacje wiedzą tajemną kierowały ich ku magii i alchemii. Ich uwagę skupiała filozofia i religia Dalekiego Wschodu.
Broll, pierwotnie pod wrażeniem psychologii C.G. Junga, poszukiwała plastycznych przełożeń własnej świadomości i odmienności w postrzeganiu świata zewnętrznego. Jej zainteresowania wkraczają na tereny sztuki o wymiarze duchowym.    
Aktywność grupy trwała do 1971 roku

1970
kwiecień
w Galerii Współczesnej Klubu Międzynarodowej Prasy i Książki "Ruch"( Plac Zwycięstwa 9) w Warszawie odbywa wystawa malarstwa Broll.
Artystka pokazuje akwarele, "w których szczególnego rodzaju "magiczna" geometria wiąże się z formami o charakterze symbolicznym i przedmiotowym.... Są świadectwem działania dojrzałej i żywej indywidualności"[8] jak w katalogu napisał Janusz Bogucki. Oddzielną częścią wystawy była prezentacja grupy Oneiron ( Urbanowicz, Broll, Waniek)

1970
czerwiec - lipiec
indywidualna wystawa w BWA Katowice gdzie artystka pokazuje malarstwo i rysunki z lat 1967 - 1970.W katalogu wystawy zamieszczono tekst Andrzeja Urbanowicza pt. "Komu wolno malować"

1971
kwiecień
"6 Salon Marcowy 71" - Zakopane, Galeria Pegaz - wystawa indywidualna złożona z...........
maj
bierze udział w wystawie "Marzenia, fantasmagorie, rojenia" w galerii "Pryzmat" w Krakowie
wrzesień
Zielonogórskie Złote Grono 71 prezentuje, w siedzibie BWA, problemową wystawę "Nowe zjawiska w sztuce polskiej w latach 1960 - 1970" Autorzy wystawy: Zbigniew Dłubak i Janusz Bogucki zaprosili do niej Urszulę i Andrzeja Urbanowiczów, którzy dopełniali "niezwykle bogato i rozmaicie manifestującą się nową figurację"[9]. Jedną z nagród Złotego Grona otrzymał Andrzej Urbanowicz.

1972
"Ars Aqua" - Katowice

1973
wrzesień - październik
wystawa indywidualna w Galerii "Propozycje" w Opolu
listopad/ grudzień
wystawa malarstwa w Galerii PSP - ZPAP w Katowicach( ul. Warszawska 37), na której autorka przedstawia 20 prac (akwarela-gwasz).O niej samej Jarosław Markiewicz pisze, że "osiągnęła głębię spontanicznej manifestacji symbolu"[10].
Zainteresowania Broll i Urbanowicza kierują się w stronę buddyzmu. Ich pracownia staje się miejscem powstania pierwszej sangi buddyjskiej w Polsce.
Aktywność malarska Broll zdecydowanie zmniejsza się na około dziesięć lat.

1974
kwiecień-maj
udział w zbiorowej wystawie "Marzenia, Mity, Wtajemniczenia" w Biurze Wystaw Artystycznych w Kłodzku

1979
Indywidualna wystawa rysunków i akwarel w Library Gallery w Nowym Jorku, do której swoista rekomendacja W. Skrodzkiego brzmiała: "Urszula Urbanowicz jest artystką o niezwykle wyczulonej i rozwiniętej intuicji, dzięki czemu jej myślenie o świecie i o filozoficznych aspektach egzystencji człowieka osiąga niespotykaną głębię. W połączeniu z jej ogromnym talentem malarskim daje to niemal unikalny obraz twórczości, w której przez walory artystyczne wielkiej klasy ujawnia się intuicyjnie pojmowana prawda o strukturze świata i kosmosu i wpisanej w nią ludzkiej egzystencji. Jest to wielka i fascynująca sztuka, o tym charakterze, który spełnia najistotniejsze i najgłębsze potrzeby duchowe  współczesnego człowieka. Twórczości tej artystki poświęciłem kilka artykułów[11]"

1983
Artystka opuszcza Katowice. Wyjeżdża razem ze swoim przyjacielem Henrykiem Smagaczem do Przesieki koło Jeleniej Góry. W ślad za sangą, która w Przesiece obejmuje w czasowe posiadanie Stary Młyn.

1984
październik-listopad
Pierwsza prezentacja artystki w Kotlinie Jeleniogórskiej. Wystawa indywidualna w Galerii KMPiK (Pl. Ratuszowy 50) w Jeleniej Górze, na której artystka pokazuje rysunki, akwarele, olejne pejzaże z lat 1968 - 85.
W katalogu wystawy zamieszczone zostały teksty Wojciecha Skrodzkiego, Henryka Wańka i Zdzisława Beksińskiego.

1987   ?
wystawa indywidualna w Biurze Wystaw Artystycznych w Kłodzku.
maj-czerwiec
udział w zbiorowej wystawie pt. "Krąg" w BWA w Kłodzku, która była jedną z cyklu wystaw "Tendencje metaforyczne w polskiej sztuce współczesnej".

1988
wrzesień
Artystka uczestniczy w Prezentacjach Jeleniogórskiego Środowiska Plastycznego, w Biurze Wystaw Artystycznych w Jeleniej Górze (ul.15 Grudnia 8).Od tej wystawy zaczyna się jej współpraca z jeleniogórskim BWA, polegająca m.in. na udziale artystki w zbiorowych wystawach środowiska pokazywanych za granicą( Aachen, Landau, Valkeakoski, Homel )

1989
udział w wystawie "Medytacja i sztuka" w Krakowie

1994
wystawa indywidualna zorganizowana przez Ars Cameralis Silesiae Superioris, katowicki oddział ZPAP  w Górnośląskiej Macierzy Kultury, gdzie autorka pokazała zestaw akwarel i gwaszy.

1997
czerwiec
indywidualna wystawa w Biurze Wystaw Artystycznych w Jeleniej Górze. Wybór prac z lat 1968 - 1996 obejmuje akwarele i rysunki tuszem. Wystawie towarzyszy katalog z tekstem H. Wańka. Podczas ekspozycji pokazywany jest także film biograficzny o artystce wykonany przez P. Lipińskiego i TV Aval. w ... ..roku.
?
wystawa indywidualna / akwareli i rysunków /w Galerii na Żywo Rozgłośni Polskiego Radia w Katowicach.

1998
marzec
wystawa "Kurtz Zen": Nyogen Nowak - zenga ( malarstwo zen),Ewa Hadydoń- mikkyoga(malarstwo ezoteryczne) Urszula Broll-Urbanowicz- akwarela, Centrum  Sztuki i Techniki Japońskiej manggha w Krakowie.( ul. M. Konopnickiej 26).
... lub tutaj dać całą wypowiedź z katalogu, zacytowaną przy roku 1965

1999
Wystawa "Wspaniały krajobraz. Kolonie artystyczne w Karkonoszach w XX wieku". Bogata prezentacja przedwojennej i współczesnej sztuki związanej z Karkonoszami, pokazywana najpierw w Muzeum Okręgowym w Jeleniej Górze ( część historyczna) i BWA ( część współczesna), a później we Wrocławiu, Berlinie, Goerlitz.

2000
wrzesień
projekt "Wokół Wielkiej Góry" wystawa polsko-czesko-niemiecka pokazująca sztukę z terytorium przylegającego do Śnieżki z czasów przedwojennych i współczesnych. Broll pokazała na tej wystawie  nowe prace - metaforyczne obrazy olejne. 

2003
październik
Broll razem z Teresą Kępowicz /Karpacz/ i Pawłem Trybalskim /Michałowice/ pokazują wystawę pt. "Widoki ulotne" w Kunst und Kulturzentrum Monschau /Niemcy/. Wątkiem przewodnim jest różnie postrzegany i malowany pejzaż karkonoski. Artystka przedstawia cykl pejzaży - miniatur.
listopad
Wystawa pt. Katowicki Underground Artystyczny po roku 1953. "ST - 53  Twórcy Postawy Ślady", w Muzeum Historii Katowic.
Ekspozycja obejmowała prace członków grupy, w tym duży wybór prac Broll. W katalogu wystawy zamieszczono 22 reprodukcje prac Broll z lat 1953 - 1964 .

2004
październik
Wystawa pt. " Urszula Broll. Malarstwo (lata 50. i 60.)" w Galerii "Czas" w Będzinie. Pokazano tam 22 obrazy olejne będące przeglądem zainteresowań artystki w ówczesnych latach / prace kubistyczne, pejzaże przemysłowe, alikwoty, kompozycje taszystowskie/ oraz 34 akwarele / wczesne abstrakcje i geometryczne z lat 60./. W katalogu wystawy zamieszczono ilustracje 33 prac.

listopad
przeniesienie wystawy do Salonu Antykwarycznego "Nautilus" w Krakowie.


2016 od 1958
Wieloletnia przyjaźń z Janiną Kraupe – Świderską z Grupy Krakowskiej.







[1] wypowiedź autorki: Uwagi do katalogu St-53
[2] wypowiedź autorki w : Śląsk Nr 7(9), 1996
[3] ŚląskNr 7(9), Lipiec 1996, wypowiedź autorki
4.Katalog wystawy St-53, BWA Katowice 1957
[4] Mieczysław Porębski, 2 Wystawa Sztuki Nowoczesnej, Centralne Biuro Wystaw Artystycznych Zacheta, Warszawa 1957
[5] Alfred Ligocki, Katalog wystawy, BWA Katowice, 1963

[6] Urszula Broll. List do Janiny Hobgarskiej z 22 grudnia 2004
[7] wypowiedź artystki w katalogu wystawy "Kurtz Zen", Mangga, Kraków 1998
[8] Janusz Bogucki, katalog wystawy, Urszula Broll Malarstwo, Warszawa 1970
[9] Henryka Doboszowa, Złote Grono 71, "Nadodrze" 10 - 23.X.71 Nr 21(240)
[10] Jarosław Markiewicz, Katalog wystawy Urszula Broll - Malarstwo,Galeria Katowice PSP - ZPAP, 1973
[11] napisane 14 kwietnia 1979,przez Wojciecha Skrodzkiego, maszynopis z archiwum artystki